Home
Vertalingen
Stukken
Strips
Genealogie
CV
Links
Zoek

de Volkskrant van 3 oktober 1984, Kunst, recensie

Trio Kontrasten opent seizoen glansrijk

Concert: Muziek van Leo Smit, Bartók, Keuris en Wladimir Mendelsohn. Uitvoerenden: Trio Kontrasten, bestaande uit Claire Huydts, (alt)viool, Pierre Woudenberg, klarinet en Jan Sprij, piano. Plaats: De IJsbreker, Amsterdam.

"De Suite is bijna vermorzeld in de bezuinigingen", zegt IJsbreker-directeur Jan Wolff. "Maar wat daar gebeurt heeft voor het muziekleven zo veel betekenis dat de IJsbreker alle mogelijke medewerking heeft verleend toen het Suite-bestuur ons over een mogelijke samenwerking benaderde."

De Suite, voorheen Amsterdams kleinste muziekzaaltje, meer dan dertig jaar gehuisvest tussen de schuifdeuren van Peter en Hetta Rester, gaf afgelopen maandag haar eerste concert in de IJsbreker. Bij die gelegenheid werd het belang van de organisatie onderstreept met de uitreiking van de Van Steedenfondsprijs die om de twee jaar wordt toegekend aan instellingen of personen die een doel van maatschappelijk belang nastreven op geestelijk, wetenschappelijk of kunstzinnig gebied. De Suite krijgt de prijs (een bedrag van vijfduizend gulden) voor haar baanbrekende werk: eigentijdse Nederlandse kamermuziek te bevorderen en jonge, veelbelovende musici podiumervaring te verschaffen.

Het nieuwe Suite-seizoen werd glansrijk geopend door het Trio Kontrasten, een ensemble dat zich overigens al een zekere naam heeft verworven. Samenspel van hoog niveau, gekoppeld aan zichtbaar musiceerplezier kenmerkt hun optreden. Een verrassend onderdeel van het programma was het Trio voor klarinet, viool en piano van Leo Smit, een vrijwel onbekende componist, die op 43-jarige leeftijd stierf in een Duits concentratiekamp. Het is een heel oorspronkelijk, zij het niet altijd even stijlvast stuk in vier aaneensluitende delen. De uitvoering van het Trio Kontrasten kan wat mij betreft zo op de plaat gezet worden. Ook Muziek van Tristan Keuris en Kontrasten van Bartók werden overtuigend gebracht. Vooral het virtuoze en rijk geschakeerde spel van klarinettist Pierre Woudenberg droeg bij tot een spannende luisterervaring.

Voos en hol

Vermakelijk, maar voos en hol was Vladimir Mendelsohns Histoire véritable de l'exécrable Count Dracula, waarmee het concert besloten werd. Het ensemble werd voor deze première uitgebreid met een zingende-zaag-speler en met de 35-jarige componist zelf aan de synthesizer. De zingende zaag, helaas door apparatuur en lessenaars aan het oog onttrokken, leverde nog de meest interessante bijdrage aan de lang uitgesponnen combinatie van één enkele majeur-mineur-drieklank en wat café-muziekjes. Een aardig effect was te horen aan het slot: buisklokken, bespeeld met drukpunt-massage-vibratoren. Gelukkig slaagde dit muzikaal vampirisme er niet in de uiterst positieve herinnering aan het voorafgaande uit te wissen.

Ook voor het komende seizoen heeft de Suite nog heel wat in petto: plannen voor speciale series en projecten, samenwerking met andere muziekorganisaties en verkenning van nieuwe terreinen in de muziekpraktijk. Basis blijven de wekelijkse maandagavondconcerten. Suite-directeur Jurriaan Röntgen: "Met kunst- en vliegwerk hebben we ons weten te redden uit een subsidievermindering van bijna veertig percent. Desondanks gaan we door, anders gaat een belangrijk Amsterdams podium voor jonge mensen gewoonweg verloren."


© Frits van der Waa 2006