Home
Vertalingen
Stukken
Strips
Genealogie
CV
Links
Zoek

de Volkskrant van 17 oktober 1988, Kunst, recensie

Van Rossum roept geest Feldman op

Muziek van Schönberg, Holliger, Vasquez Dias, Bon, Van Rossum en Voortman, door het Koor Nieuwe Muziek en Blazersensemble Oktopus. In de Beurs van Berlage, Amsterdam. Herhaling: Den Haag, 18 oktober.

Pier & Ocean, een nieuw stuk van Andries van Rossum, beleefde zaterdag in de Amsterdamse Wangzaal (Beurs van Berlage) zijn eerste uitvoering, onder handen van het Blazersensemble Oktopus. Van Rossum heeft in dit stuk waarvan de titel ontleend is aan de gelijknamige schilderijen van Mondriaan, geprobeerd "andere eigenschappen dan virtuositeit, snelheid, motoriek en gestiek" een rol te laten spelen. Het karakter van de compositie wijkt sterk af van dat van zijn eerdere werk.

In Pier & Ocean heeft Van Rossum – bewust of onbewust – de geest van de vorig jaar overleden Amerikaanse componist Morton Feldman opgeroepen. Dat bedoel ik als compliment, want het stuk is boeiend in zijn eenvormigheid. Het stuk bestaat uit weinig meer dan een vloeiende opeenvolging van zacht ruisende, elkaar overlappende samenklanken, waarbij de tien blazers bijna steeds in paren opereren. Pas aan het slot treedt enige verandering in: de klanken verdichten zich, de instrumentale paren worden gescheiden, en het stuk eindigt in een statisch, inwendig bewegend harmonisch veld.

Oktopus leverde bij de overige onderdelen van het programma, waar nodig, de instrumentale begeleiding van het Koor Nieuwe Muziek. Het koor, nog geen vier jaar geleden opgericht door dirigent Huub Kerstens, bestaat uit circa vijftig zangers. Het is een hardwerkend gezelschap. Dit concert is het eerste van de maar liefst acht programma's waarin het dit seizoen, telkens in samenwerking met een ensemble of orkest, te horen zal zijn.

Dat zo'n werkdruk niet nadelig hoeft te zijn voor de kwaliteit bewees het koor in drie afgewogen uitgevoerde a capella-composities, waaronder Schönbergs opus 50-A, Dreimal Tausend Jahre. Ook in de Missa Brevis van Willem Frederik Bon, waarin stemmen en blazers elkaar tot een illuster klankbeeld aanvullen, kwam het koor goed uit de verf. Dat Faustus, een met noten overwoekerde Marlowe-zetting van Roland Voortman ondoorzichtig en nogal ongelijk klonk kan de musici nauwelijks aangerekend worden. Want de akoestiek van de Wangzaal is heel geschikt voor koormuziek, mits die goed geschreven is.


© Frits van der Waa 2006