Home
Vertalingen
Stukken
Strips
Genealogie
CV
Links
Zoek

de Volkskrant van 25-03-1997, Pagina 14, Kunst, recensie

Een gezonde interesse voor de gitaarbeuk

The Link. Patronaat, Haarlem, 22 maart. Herhaling: Den Haag (28/3), Amsterdam (10/4).

Arthur Sauer en David Dramm zijn componisten uit de school van Louis Andriessen met een, laten we zeggen, gezonde belangstelling voor gitaarbeuk. Saxofonist Alan Laurillard en slagwerker Jim Meneses opereren gewoonlijk in het circuit van de geïmproviseerde muziek. Met elkaar vormen ze The Link, aangekondigd als: Four musicians teaming up to break down electronic dance music and LINK it up again.

De agenda van de nieuwe band maakt duidelijk dat hier grensoverschrijdend werk verricht wordt: The Link maakte zijn debuut op het Haarlemse poppodium Patronaat, staat volgende week in Korzo, het nieuwe-muziekzaaltje van Den Haag, en maakt vervolgens zijn opwachting in het BIM-huis.

Waarschijnlijk zal de publieksgroep van de 'serieuze' gecomponeerde muziek het meeste moeite hebben de cross-over te maken. Voor op Stockhausen en Schönberg afgestemde oren is de ritmische en harmonische basis van het Link-repertoire aan de primitieve kant. Voor house-liefhebbers geldt waarschijnlijk het omgekeerde.

Toch is de muziek van The Link allesbehalve halfbakken. De vier vormen een hecht team, zowel in de vrije improvisaties als wanneer ze zich bedienen van lange flappen notenpapier. Samples en voorgeprogrammeerde ritmes bepalen het klankbeeld, maar de techno-beat wordt meer dan eens doorkruist door verschoven bassen en abrupte montage-effecten, of afgewisseld met diffuse wolken kosmisch gruis.

Bovendien wordt er in de meeste nummers met voorbedachte rade een traject van A naar B afgelegd, zoals ook de opbouw van het programma een componistenhand verraadt. Er is plaats voor een hommage aan The Carpenters, voor een waanzinnig stukje jazz op vier keyboards, en voor komische collages van gesampelde flarden Clinton en Breuker, die doen denken aan Zappa's Porn Wars - een gedachte die later wordt bevestigd door het opduiken van een Zappa-citaat.

Hoewel er veel vanachter de keyboards wordt geregeld - wat meestal niet zo fotogeniek is - laat het optreden van The Link ook als performance weinig te wensen over. Laurillard hanteert zijn sax als een handkanon. Dramm is een rocker met een onstuitbare energie en daarbij een uitstekende zanger. Meneses is een beul van een slagwerker - bijna jammer dat hij vaker achter de toetsen dan achter zijn drumstel zit. En zelfs de stille kracht achter de knoppen, Sauer, biedt een fascinerende aanblik, zo gedreven als hij de aaneenschakeling van samples in het laatste nummer lip-synct, met zijn neus in de noten, want eens geschreven blijft geschreven.


© Frits van der Waa 2006