de Volkskrant van 19-06-1998, Pagina 8, KUNST, recensie
Belofte van
Davis blijft
oningelost
Werk van Berlioz, Beethoven en Elgar, door het Koninklijk
Concertgebouworkest o.l.v. Colin Davis. 17 juni, Concertgebouw,
Amsterdam. Radio 4: 27 juni, 14.00 uur.
Overrompelend kan de rentree van Colin Davis bij het Koninklijk
Concertgebouworkest bezwaarlijk genoemd worden, maar het visitekaartje
dat de 70-jarige dirigent woensdag afgaf, droeg wel degelijk een
persoonlijk stempel. Davis, tegenwoordig chefdirigent van het London
Symphony Orchestra, stond voor het eerst in twaalf jaar weer voor het
orkest dat hij in het verleden dikwijls heeft geleid. Het klikte zo te
horen meteen weer.
Aan de hand van de ouverture Benvenuto Cellini maakte Davis zijn
reputatie als Berlioz-specialist ten volle waar. Onder zijn zwierige
directie ontplooide het orkest van meet af aan een robuust, gepolitoerd
geluid met een grote strijkersklank en veel nadruk op de middenstemmen.
Toch behield het geluid voortdurend plasticiteit en transparantie.
Hoewel Davis in de twee volgende werken een vergelijkbaar spelniveau
handhaafde, bleef de belofte van dat overtuigende begin oningelost. Ten
dele lag dat aan het programma, want Elgars Enigma-Variaties, zijn, hoe
onderhoudend ook, meer een staaltje van compositorisch vakmanschap dan
een indringend meesterwerk. Daarbij kwam dat Maria Joao Pires, die
Chopins Eerste Pianoconcert zou vertolken, wegens ziekte verstek had
moeten laten gaan - ook een oningeloste belofte. Radu Lupu nam de
honneurs waar met Beethovens Tweede Pianoconcert en deed dat uitstekend,
maar hij is geen Pires, met alle respect. Zijn uiterst lichte,
Mozartiaanse toets contrasteerde wonderlijk met Davis' naar mahonie
neigende orkestklank, maar het bleek een vruchtbare combinatie, die
vooral in het langzame tweede deel fraaie momenten opleverde.
Hoewel Davis Elgars veertien orkestvariaties het volle pond gaf, waar
nodig ook pianissimo's in grammen afwoog, en daarmee veel bijval
oogstte, bleef de uitvoering iets afstandelijks houden.
Het ziet ernaar uit dat dit programma vooral een vingeroefening is
geweest voor de concertante uitvoering van Berlioz' La damnation de
Faust die hij maandag dirigeert.
© Frits van der Waa 2006
