de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 4 februari 2008 (pagina 10)
Buribajev op dreef bij RPhO
Sjostakovitsj, Tsjaikovski e.a., door het Rotterdams Philharmonisch Orkest o.l.v. Alan Buribajev.
De Doelen Rotterdam (1 februari).
Zijn jonge musici de aangewezen vertolkers voor muziek van jonge componisten? Bij het Rotterdams
Philharmonisch Orkest traden vrijdag twee 28-jarige musici aan, met muziek van Sjostakovitsj (27 toen
hij zijn Eerste Pianoconcert componeerde) en Tsjaikovski (26 toen hij zijn Eerste Symfonie af had).
Goed, er zat ook nog een stuk bij van de 56-jarige Rimski-Korsakov (een suite uit diens weinig
diepgravende opera Tsaar Saltan).
We gaan meer van ze horen. De dirigent Alan Buribajev, geboortig uit Kazachstan, begint komend seizoen
als chef bij het Brabants Orkest. Zijn optreden is erg pront, en hij zwaait met zijn stok alsof hij
ermee tussen zijn schouderbladen wil krabben, wat vermoeiend is om naar te kijken, maar hij haalt
glorieuze klanken uit het orkest.
De pianist Simon Trpceski, afkomstig uit Macedonië, brengt over een maand in de roemruchte
Amsterdamse serie Meesterpianisten een goeddeels Russisch programma. Het Concert voor piano, trompet
en strijkorkest van Sjostakovitsj speelde hij anderhalf jaar terug ook al eens met het
Concertgebouworkest. Opnieuw trof zijn vertolking door briljante, ongesausde pianistiek, een
eraffineerde timing en het vermogen om luisteraar met enkele tonen mee te voeren in het hart
van de muziek. De trompettist André Heuvelman bracht de andere solopartij al even beheerst en glashelder.
Tsjaikovski's eersteling is niet over de hele linie interessant en bevat veel wat in zijn latere
symfonieën succesvoller is uitgewerkt, met name de dramatisch doortetterende trompetpartijen
in de hoekdelen (enkele spannende stiltes werden aan diggelen gehoest). Boeiender waren de kalmte
in het tweede deel, en de innerlijke onrust in het scherzo, waarin Buribajev, die ondanks zijn
centrifuge-bewegingen goed anticipeert op de musici, de hortende ritmiek wist te verzoenen met de
gemoedelijkheid van het tussendeel.
© Frits van der Waa 2008