de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 14 februari 2008 (pagina K18)
Mozart met ongewone diepte
Mozart: The Last Concertos. Staier, Coppola, Freiburger Barockorchester o.l.v. Von der Goltz. HM.
'Ze denken zeker dat er niets groots en rijps uit mij kan komen omdat ik klein en jong ben, maar ze
zullen wel gauw anders zien', schreef Mozart toen hij 21 was. Als je alleen al afgaat op de hoeveelheid
cd's die van zijn muziek wordt uitgebracht, had hij zeker gelijk. Aan twee van zijn rijpste werken,
het Pianoconcert K595 en het Klarinetconcert wijdt het Freiburger Barockorchester zijn
beste krachten, met fabelachtig mooie resultaten. Andreas Staier kan geweldig Mozart spelen op zijn
fortepiano, maar de in Den Haag opgeleide klarinettist Lorenzo Coppola overtreft hem nog met een
uitvoering van een ongewone diepte – wat ook ligt aan het gebruikte instrument, een clarinette
d'amour
– een term die hier volledig op zijn plaats is.
Mozart: pianoconcerten K271 en K459. Haskil, Kölner Rundfunk-Sinfonie Orchester o.l.v. Ackermann
en Fricsay. Medici Masters.
In de jaren vijftig was de opnametechniek nog niet helemaal je dat, want het Keulse Radio-orkest klinkt
in deze historische Mozarts een beetje blikkerig. Maakt niet uit, want de hoofdzaak is het superieure
spel van Mozart-vertolkster par excellence Clara Haskil. Nog mooier is het extraatje, de
Duport-variaties K573, hoorbaar live en niet foutloos – maar subliem.
Mozart: pianoconcerten K415 en K491. Helmchen, Nederlands Kamerorkest o.l.v. Nikolic. PentaTone.
Martin Helmchen won in 2001 op zijn 19de het Clara Haskil-concours. Als dat nog niet genoeg zegt over
zijn vermogens, staaft hij dit met twee glasheldere, zij het misschien ietwat cerebrale
Mozart-vertolkingen. Het Nederlands Kamerorkest doet zijn ding en bekoort minder.
Mozart: Sinfonia concertante, Concertone, Rondo. Fischer, Nikolic, Nederlands Kamerorkest o.l.v.
Kreizberg. PentaTone.
Hetzelfde orkest en hetzelfde verhaal. De jonge violiste Julia Fischer glanst sereen en concertmeester
Gordan Nikolic, op de vorige cd nog dirigent, is een goede sparringpartner, maar bij dirigent Yakov
Kreizberg klinkt Mozart af en toe als een robbertje vechten.
W.A. en L. Mozart: From Kindersinfonie to Bauernhochzeit. Tini Mathot, Amsterdam Baroque Orchestra
o.l.v. Koopman. Challenge.
Een partijtje stoeien verdraagt Mozart wel, en dat is dan ook precies wat het Amsterdam Baroque Orchestra
doet op deze aan vader en zoon gewijde cd. Meesterwerken zijn het niet echt, het jeugdsymfonietje K16,
de fuga uit Gallimathias Musicum en zelfs niet de Kortjakje-variaties, die pianofortiste
Tini Mathot er als intermezzo bij levert. Pa Leopold is sympathiek boers in zijn twee met doedelzakken
en speelgoedinstrumenten opgeluisterde composities.
Mozart: sonates K 301-306. Spaans en Steck. Ludi Musici (2 cd's).
Een tangentenpiano is al een apparaat om je oren bij te spitsen, maar onder handen van Marieke Spaans
gaat het meer dan tweehonderd jaar oude instrument echt sprankelen en zingen, terwijl violist Anton
Steck het 'accompagnement', zoals het in deze sonates heet, opwaardeert tot een complement. Deze cd,
die al wat langer uit is, heeft een buitenissig dubbelformaat en is daardoor lastig op te bergen.
Ook het idee om de overgebleven ruimte met interviews te vullen is ietwat discutabel.
© Frits van der Waa 2008
