de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 30 oktober 2009
Bychkov brengt Russisch spierballenvertoon
Brahms en Strauss, door het WDR Sinfonieorchester Köln o.l.v. Semyon Bychkov. 28 oktober, Concertgebouw, Amsterdam.
Afkomst verloochent zich niet. Dirigent Semyon Bychkov (57) werkt al 35 jaar in het Westen, maar zijn
voorkeuren zijn nog dezelfde als die hem in Rusland met de paplepel zijn ingegoten. De negentiende eeuw,
en dan vooral het grote gewichtheffen zoals dat tegen het einde van die periode in zwang raakte. Hij deelt
die voorkeur met oud- medestudenten als Valeri Gergjev, en zijn onder een andere naam opererende broer
Yakov Kreizberg – die beiden hun stempel op het Nederlandse muziekleven hebben gedrukt.
Woensdag bezocht Bychkov het Amsterdamse Concertgebouw met het WDR Sinfonieorchester Köln, waar hij al
twaalf jaar hoofdstokvoerder is. Het gezelschap torste een halter met aan het ene eind Brahms
Tweede pianoconcert en aan het andere Richard Strauss' Alpensinfonie.
De pianist Yefim Bronfman, wiens levensloop lijkt op die van Bychkov, hielp met het tillen van Brahms.
Dat ging gepaard met woelig pedaalwerk in het eerste deel en wat ferme tikken in het laatste, maar
daartussenin bewees hij toch wel thuis te horen in de Grote Solisten-serie waarvan dit het eerste concert
was. Zijn Brahms-interpretatie reikte van robuuste en extraverte klavierkneedkunst tot arpeggio's als
lentebriesjes en een trippelend toucher. En het Duitse radio-orkest kleurde dit alles geraffineerd in,
zonder bombast.
Hoewel Bychkov zich in de Alpensinfonie aanvankelijk bedaard kweet van zijn berggidsfunctie, kwam
het orkestgeweld zodra de boomgrens gepasseerd was dichtbij de pijngrens. Het bergmassief klonk op wat
hoge noten na, stevig, maar het uitzicht vanaf de top was overdonderend.
Het concert dwong vooral medelijden af voor de musici, die dit soort akoestisch spierballenvertoon
waarschijnlijk dagelijks moeten verduren.
© Frits van der Waa 2009
