de Volkskrant, Kunst & Cultuur, 22 april 2015
Muzikale topconferentie
François Ier - musique d'un règne. Doulce Mémoire olv Denis Raisin Dadre.
ZZT (2 cd's)
Tegenwoordig hoppen ze in hun privéjets de wereld over, maar vijfhonderd jaar geleden duurde een topconferentie tussen wereldleiders ruim twee weken en dan namen de vorsten ook hun hofkapellen mee. In juni 1520 vond in het Val Doré (toen Vlaanderen, nu Noord-Frankrijk) zo'n belangrijke ontmoeting plaats: tussen de Franse vorst François I en de Engelse koning Henry VIII.
Wat voor muziek er gezongen werd bij de afsluitende misviering is niet bekend, maar dat heeft Denis Raisin Dadre, leider van muziekgezelschap Doulce Mémoire, er niet van weerhouden daarnaar een gooi te doen. Voor het Franse aandeel koos hij muziek van Claudin de Sermisy en Jean Mouton, voor het Engelse werken van de minder bekende Nicholas Ludford, dit alles aangevuld met wat kleiner snoepgoed. De Franse muziek krijgt een opulente begeleiding van zinken, sackbuts, hobo's en fagotten; de muziek van Ludford moet het zonder begeleiding stellen, maar is minstens zo boeiend door de voortdurend wisselende ligging en aantallen van de stemmen. Ook het achtstemmige motet van Mouton dat de plechtigheid besluit, wordt a cappella gezongen, rein geïntoneerd en daardoor supersonoor.
Op de tweede cd van deze uitgave is te horen wat voor muziek er binnenskamers klonk aan het Franse hof. Ook over deze collectie is goed nagedacht. Rode draad is Les Meslanges, een bundel vijfstemmige chansons van Pierre Certon, waarvan de zoekgeraakte vijfde stem is gereconstrueerd door Doulce Mémoire-zanger Marc Busnel. Die worden steeds gecombineerd met andere versies van hetzelfde chanson, dat alles ook weer in uiteenlopende combinaties van stemmen en instrumenten. Vooral de blokfluiters zijn ongemeen oorstrelend.
Een uitvoerig boek vol achtergronden en fraaie illustraties maakt deze muzikale dubbelklapper compleet.
Julius Röntgen - Piano Music I. Mark Anderson. Nimbus Records.
De muziek van de bijzonder productieve, maar niet zeer vooruitstrevende Nederlandse componist Julius Röntgen (1855-1932) wordt in eigen land van tijd tot tijd opnieuw uit de kast getrokken. Maar dat een Amerikaanse pianist zijn werk nu heeft herontdekt, mag een bijzonderheid heten. Mark Anderson is getuige de titel van zijn Röntgen-cd, Piano Music I, niet van plan het bij deze vier werken te laten. Ze reiken van de doortimmerde vroege Suite en een reeks brahmsiaanse Czardasvariaties tot Three Romances en de in 1919 gecomponeerde bundel Buiten.
Die bevat onder meer een fraaie, bijna minimalistische Zeestemming, maar ook lichtgewichtmuziek als Hollands jolijt en een Klompenfuga. Anderson heeft duidelijk veel affiniteit met zowel de kunstige als de wat boertiger aspecten van Röntgens muziek. Zijn benadering is door de bank genomen aan de doortastende kant.
© Frits van der Waa 2015
